Saturday, November 10, 2012

"όλα κάψτα" ή πώς έφτασα στην ΚΑΥΣΗ


Βρισκόμουν στο Βερολίνο και ασχολιόμουν με ένα σενάριο ελληνο-βερολινέζικο όταν συνέβησαν οι ταραχές του Μαΐου του 2010, με τον εμπρησμό της Marfin. Είχα γράψει ήδη το «έχετε γεια βρυσούλες» για την Ελλάδα και νίπτωντας τας χείρας μου, είχα πει να συγκεντρωθώ στη νέα μου πατρίδα, όταν αυτό που συνέβη στην παλιά, με τάραξε τόσο που δεν μπορούσα να ησυχάσω.

Ένιωσα την καταστροφή να επέρχεται, το πλοίο να βουλιάζει, εγώ ένα ποντίκι που την είχε κάνει, κι άσε του άλλους να πνίγονται. Ανάμεσα στους άλλους ήταν άνθρωποι δικοί μου, που εξέπεμπαν sos στα τηλεφωνήματα και στα emails που ανταλλάσαμε εναγωνίως εκείνες τις μέρες. Κυριευμένος από την ανησυχία, τότε, αποφάσισα να αφήσω το ελληνο-βερολινέζικο μέλλον μου στα σκαριά και να επιστρέψω στο παρελθόν μου, για να κάνω κάτι, αν μπορούσα, πριν αυτό γίνει ερείπια.

Πολύ γρήγορα διαπίστωσα, από τις πρώτες επαφές μου στην Ελλάδα, το αδύνατο μιας πολιτικής πράξης, σύμφωνης με την ερμηνεία που έδινα εγώ τουλάχιστον στην κρίση. Ήμασταν πολλοί λίγοι και εξαιρετικά αδύναμοι όσοι συμφωνούσαμε στην προτεραιότητα της ορθολογικής μεταρρύθμισης της χώρας, διαφωνώντας με τον «ηρωισμό» του εθνικού τσαμπουκά και των λαϊκίστικων συνθημάτων.

Η αδυναμία του ορθολογισμού (με τη διαχειριστική του έννοια) να παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο στο ανθρώπινο γίγνεσθαι, και η η πρωτοκαθεδρία της μεταφυσικής στις επιλογές του ανθρώπου, ήταν μια διαπίστωση που είχα κάνει ήδη στις φιλοσοφικές μου μελέτες, στα πρώτα χρόνια του Βερολίνου.  
Την έβλεπα τώρα να επιβεβαιώνεται, στο πεδίο των «εθνικών μαχών», και έτσι αποφάσισα να την κάνω θέμα ενός έργου, με τη φιλοδοξία να καταδείξω την ουσία του προβλήματος.
Εστίασα στην ανάγκη μιας νέας πίστης που να συντονίζει τα άτομα υπερβατικά, μέσα από μια σύγχρονη μεταφυσική αναφορά, η οποία θα τους έκανε να ξεπεράσουν τις μικροσκοπιμότητες και να κάτσουν «γύρω από ένα τραπέζι», ώστε να συζητήσουν ορθολογικά για το τι πρέπει να γίνει.

Προκειμένου να το υποδείξω αυτό, υιοθέτησα σαν βάση του έργου το ακριβώς αντίθετο: Κάποια άτομα γύρω από ένα τραπέζι, που δεν μπορούν να συνεννοηθούν με τίποτε για ένα ζήτημα ανάγκης, το οποίο αν αγγίζει κάποιο θέμα μεταφυσικής - όπως αν έχει να κάνει με ένα θάνατο -, θα φανερώσει το ζητούμενο της πίστης.

Έτσι έφτασα στην κεντρική ιδέα της «Καύσης»: 
http://www.facebook.com/HKAYSH